ژوئیه سالگرد مقاومت مثال‌زدنی پیشاهنگان پ.ک.ک علیه توحش زندان آمد
...موفقیت‌های امروز کوردها حاصل مقاومتی بود که پیشاهنگان کورد سی و دو سال پیش در زندان آمد از خود نشان دادند
سال ١٩٨٢ در چنین روزی در واکنش به شکنجه و توحشی که در زندان ها اعمال می‌شد, دست به اعتصاب غذایی زدند که در ترکیه به "روزه‌ی مرگ" معروف شد. امروز در حالی یاد آن دوران گرامی داشته می‌شود که انقلاب آزادیخواهی کوردها در تمامی بخش‌های کوردستان هر روز سنگرهای بیشتری را فتح می‌کند.
عاملان کودتای دوازدهم سپتامبر سال ١٩٨٠ ترکیه در این دهه برای شکستن اراده‌ی پیشاهنگان و انقلابیون حزب کارگران کوردستان, زندان مرکزی بزرگ شهر آمد را به شکنجه‌گاهی مخوف مبدل کرده بودند. اما پیشاهنگان پ.ک.ک با مقاومتی مثال‌زدنی کودتاگران را ناکام گذاشتند و با آغاز " روزه‌ی مرگ " برگی تازه در تاریخ مقاومت کوردستان ورق زدند.
در آن‌زمان خیری دورموش عضو کمیته‌ی مرکزی پ.ک.ک طی سخنانی در یک دادگاه نظامی با اشاره به شکنجه‌ها و برخوردهای وحشیانه با زندانیان سیاسی در شهر آمد تصمیم خود برای آغاز اعتصاب غذای نامحدود را اعلام کرد.
پس از خیری دورموش, کمال پیر, عاکف یلماز, علی چیچک, مصطفی کاراسو, فواد چاوگون, علی کلیچ, بدرالدین کاواک و حمید کانکلیچ نیز به روزه‌ی مرگ پیوستند.
در پی این اقدام کمال پیر در تاریخ هفتم سپتامبر, خیری دورموش در سیزدهم سپتامبر, عاکف یلماز در پانزدهم سپتامبر و علی چیچک در هفدهم همان ماه به ترتیب جان خود را از دست دادند.
از این جمع خیری دورموش وصیت کرده بود بر سنگ مزارش بنویسند "مدیون خلق".
مقاومت پیشاهنگان پ.ک.ک در زندان چنان خلق کورد را تحت تأثیر قرار داد که نیرویی مضاعف به مبارزات آزادیخواهی آنها بخشید و پس از دو سال ارتش رهایی‌بخش کوردستان مبارزات مسلحانه علیه حکومت ترکیه را آغاز کرد.
این مبارزات به‌تدریج در سراسر کوردستان گسترش یافت تا جایی که در نوزدهم جولای سال ٢٠١٢ پس از شروع روند آزادسازی شهرهای مناطق غربی کوردستان از دست حکومت بعث سوریه مبارزان اعلام کردند که موفقیت‌های امروز حاصل مقاومتی بود که پیشاهنگان کورد سی و دو سال پیش در زندان آمد از خود نشان دادند.
پس از سی و دو سال با جانفشانی هزاران زن و مرد مبارز حالا جبهه آزادیخواهی کوردها از چنان انسجام و قدرتی برخوردار است که هر روز و هر ماه سنگرهای بیشتری را در نبرد با دول سلطه‌گر بر کوردستان به‌دست می‌آورد.
در شرق کوردستان جامعه‌ی کورد با پیشاهنگی جنبش آزادیخواهی با رسیدن به سطحی از خودباوری برای تکوین "ملت دموکراتیک" گام برمی‌دارد و در حال گسترش نیروی دفاعی خویش است.
در شمال کوردستان همزمان با آغاز فرایند حل مسالمت‌آمیز مساله‌ی کورد از سوی رهبر خلق کورد, عبدالله اوجالان, جبهه سیاسی کوردها پیشرفت‌های قابل توجهی داشته و در کنار قیام‌های مردمی باعث شده که خطوط قرمز ترکیه علیه کوردها یکی پس از دیگر شکسته شوند.
در جنوب کوردستان نیز علیرغم برخی سیاست‌های غیر ملی برخی از طرف‌های سهیم در دولت اقلیم فدرال اما مردم کماکان برای دفاع از دستاورد کنونی و گسترش دموکراسی در تلاش هستند.
همچنین در غرب کوردستان نیز با وجود حملات همه‌جانبه و توطئه گری‌هایی که علیه سه کانتون روژاوا انجام می‌شود اما کوردها برای دفاع از مدل خودمدیرتی مصمم هستند و نشان داده‌اند الگوی مدیریتی روژاوا می‌تواند مدلی برای حل مشکلات ملی و مذهبی در دیگر کشورهای منطقه نیز باشد.