Li ser kilmêşên min ên kevn,.. 

Ş. Rêzan LOQMAN

Esmera min

Sed û bîst roj bihurîn

Dilê min ji befrê sartir e

Sermayê jî, serma dikir

Di rojên Çile de

Li ser bibîkên wêran,

Rondik,

Li ser kilmêşên min ên kevn,

Cemedê rondik dibarandin

Ger zanibûya,

Te jiyana min divê;

Ji zû de, wekî axê

Xwe dirêj bikira,

Ji mirinê re.

Jixwe tu caran

Nejiya bi gulan re.

Min dil,

Lê her tim,

Bi taviyên seda Nisan’ê re

Bûbûma baran

Tirsiyam,

Serma mirinê,

Dilê şevê dest da xençerên xwe.

Û rojê Larî girt.

Xwîna sor li ser rûyê asîman

Destê sibehê şefeq belav kir

Û stêrka gelawêjê,

Kenekî şermok berda.

Lê derengmayî!

Di dema sibehê de

Rûyê şeva esmer

Mîna rûyê te

Careke din çavên xwe vedike

Lê, du çavên,

Di geliyekî kûr de parçekî

Bîst û yekê ...

Ez dîsan li hêviya te me,

Xatir!

 

21. 02. 2001

 

TÎBÎNÎ; Şehîd Rêzan berî ku xatir bixwaze û biçe ser dilovaniya xwe bi 15 rojan ev helbest nivisandiye.

Şehîd Rêzan di 08.03.2001 de li Xakurkê navça Xinêre şehîd bû.